Waiting Room

My first writing assignment

English

For my writing course I had to write a text starting with “She enters the waiting room“:

She enters the waiting room. Her facial expression betrays a high degree of concentration, a state of readiness. In her clenched fist she squeezes a coin. Weeks prior she’d tried to plan a doctor’s visit, but not a single one had had the capacity to take on new patients and so she had taken the train to her hometown. In normal circumstances she’d have waited her turn, but she already knows what’s going on; Google had told her. Conclusions vary, but what’s certain is that it’s severe, and Latin. For the past days, she’d not been able to think about anything else and at night she dreamt the same dream, like a bad omen. Now she’s finally at a doctor’s office, she is forced to wait one last time in the bleakness of a waiting room: grey chairs circling a stack of dated magazines, and the rhythmic ticking of a clock. Waiting rooms like nursery homes, where kairos time rules. She looks up, the doctor smiles invitingly from the door. She takes the coin and carefully places it under her tongue.

Nederlands

Voor mijn cursus schrijven moest ik een tekst schrijven die begint met “Ze stapt de wachtkamer binnen“:

Ze stapt de wachtkamer binnen. Haar gezichtsuitdrukking verraadt een intense concentratie, een staat van paraatheid. In haar gebalde vuist klemt ze een muntstuk vast. Weken geleden probeerde ze reeds een doktersbezoek in te plannen, maar geen enkele dokter had de capaciteit om nieuwe patiënten aan te nemen en dus besloot ze te sporen naar haar geboortestad. Onder normale omstandigheden zou ze haar beurt afwachten, maar ze weet al wat er gaande is; Google had het haar verteld. De conclusies lopen uiteen, maar vast staat dat het ernstig is, en Latijns. De afgelopen dagen had ze aan niets anders kunnen denken en ’s nachts had ze vaak dezelfde nare droom, zoals een slecht voorteken. Nu ze eindelijk bij een dokter is, moet ze nog een laatste keer wachten, in de troosteloosheid van een wachtkamer: grijze stoelen rond een hoop gedateerde tijdschriften, en het ritmisch getik van een klok. Wachtkamers zoals rusthuizen, waar kairos tijd heerst... Ze kijkt op, de dokter glimlacht uitnodigend in het portaal. Ze neemt het muntstuk en plaatst het voorzichtig onder haar tong.